Św. Stanisław Kostka przyszedł na świat w grudniu 1550 r. w Rostkowie. Wraz z czwórką rodzeństwa wzrastał w rodzinie bardzo religijnej. Początkowo pobierał nauki w domu rodziców i u miejscowego kapelana, jednak w czternastym roku życia wyjechał wraz z Pawłem - jednym ze swoich braci - na dalszą naukę do Wiednia. Zamieszkał tam w konwikcie, tzn. w internacie prowadzony przez Ojców Jezuitów. Jednakże po ośmiu miesiącach pobytu Jezuitom zabrano internat, a Stanisław musiał się przenieść do domu luteranina Kimberkera.

Choć początkowo nauka sprawiała mu trudność, to już pod koniec trzeciego roku był najlepszym uczniem. Zawdzięczał to nie tylko swoim zdolnościom, ale i pracowitości czy systematyczności. Na tle kolegów wyróżniał się pobożnością i skromnością. Często służył do Mszy Świętej oraz zostawał w kościele na adoracji. Pragnąc wstąpić do zakonu jezuitów, Stanisław Kostka starał się prowadzić życie na wzór zakonny.

W grudniu 1566 roku, w czasie pobytu w Wiedniu, Stanisław ciężko zachorował. Wtedy to właśnie ukazała mu się Maryja z Dzieciątkiem Jezus, które złożyła mu na wyciągnięte ręce i poleciła, żeby wstąpił do zakonu jezuitów. Następnego dnia Stanisław był zupełnie zdrowy. Tu jednak czekała kolejna trudność - jego ojciec, Jan Kostka, nie zgodził się na wstąpienie syna do zakonu. Nie znajdując innego wyjścia, w sierpniu 1567 roku Stanisław pieszo, ubrany w ubogie szaty, uciekł z Wiednia. Jego brat Paweł zorganizował pościg, jednakże dzięki przebraniu go nie rozpoznał.

Stanisław dotarł do Dillingen w Bawarii i zgłosił się do Piotra Kanizjusza (przyszłego świętego) - prowincjała Jezuitów w Niemczech. Przekonany o wielkiej wartości młodzieńca, Ojciec Piotr wysłał Stanisława do Rzymu, gdzie 25 października 1567 r. przybył do klasztoru Jezuitów. Tam też O. Franciszek Borgiasz, generał zakonu jezuitów, zadecydował o przyjęciu Stanisława do nowicjatu wbrew woli rodziców. Ceremonia odbyła się trzy dni później, 28 października 1567 roku.

Był wzorem zakonnika, szczególnie umiłowawszy sobie Najświętszą Maryję Pannę. 10 sierpnia 1568 roku, w rocznicę swej ucieczki z Wiednia, zachorował na malarię. Gdy stan jego zdrowia nagle się pogorszył, poprosił o spowiedź, przyjął Komunię św. i Sakrament Chorych. Kilka dni później, 15 sierpnia 1568 roku, osiemnastoletni Stanisław Kostka zmarł.

Został beatyfikowany w 1602 przez papieża Pawła V i kanonizowany przez Benedykta XIII 31 grudnia 1726. Stanisław Kostka jest m. in. patronem Polski, studentów oraz nowicjuszy, alumnów, polskiej młodzieży, a także Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.