Zaraz po tym, jak anioł objawił Maryi plan Boży, udaję się ona do swojej krewnej Elżbiety. Według tego co mówi Gabriel, mimo podeszłego wieku, jest już w 6 miesiącu ciąży, chociaż jest niepłodna. Jest to dla Maryi jedyny punkt odniesienia i możliwość potwierdzenia słów Bożego wysłańca. Maryja wierzy Bogu, zgodziła się przecież na Jego plan przez swoje Amen, ale pragnie się utwierdzić. Czy i my, mimo, że ufamy Bogu nie potrzebujemy czasem znaku, potwierdzenia?

Elżbieta była w podeszłym wieku, miała wokół siebie sąsiadów i rodzinę, więc zapewne nie spodziewała się, że młodziutka krewna przyjdzie jej z pomocą. Czy my przychodzimy do naszych bliskich, przyjaciół, sąsiadów tylko kiedy tego od nas oczekują, wymagają? Czy potrafimy spontanicznie, tak jak Maryja przyjść z pomocą tym, którzy jej potrzebują, lecz nie koniecznie o nią proszą?

"Byłem głodny, a nie daliście mi jeść.." mówi Jezus, a nie: "prosiłem was o jedzenie, a go nie daliście.." Wielką sztuką jest rozpoznać Pana w drugim człowieku, tym najbardziej potrzebującym, często cierpiącym w samotności, bez rozgłosu. Święta Bożego Narodzenia to święta rodzinne, takie, których nikt nie chce spędzać sam. Jest to dobra okazja dla nas, by rozpoznać Jezusa w naszych sąsiadach, rodzinie, tych, którzy na święta mogą być sami.

Zaprośmy Jezusa do naszych domów, otwórzmy nasze serca na Jego obecność w innych. Pan jest tak blisko!!