Książka powstała w 2016 roku. Znany i ceniony watykanista przeprowadza ,,kompleksowy” wywiad dotyczący definicji miłosierdzia, sakramentów i znaczenia samego Roku Miłosierdzia. Idealnym dopełnieniem tego swoistego ,,kompendium wiedzy” stanowi załączony na końcu list apostolski Misericordiae Vultus.

W czym tkwi fenomen tej książki, która wciąż jest cytowana przez świeckich i duchownych? Moim zdaniem sprawiają to trzy jej cechy: prostota, bezpośredniość, uniwersalność.

Widok dokumentów Kościoła i ich łacińskie nazwy, na których można połamać sobie język, działają czasem jak straszak na katolików. Zadajemy sobie pytanie, czy nasza wiedza teologiczna jest dostateczna, by zrozumieć papieża, synod, biskupa? Ta książka zdecydowanie przełamuje taki schemat myślenia. Papież używa prostego, potocznego języka, przybliżając nam największą z tajemnic wiary. W sposób całkowicie zrozumiały mówi o sakramencie pokuty i pojednania. Zgłębia i wyjaśnia zagadnienia z zakresu moralności, takie jak różnica między grzechem a niemoralnością, miłosierdziem a współczuciem. Wielokrotnie odwołuje się do poważnych dokumentów Kościoła, przybliżając ich idee w prostych słowach. Mówiąc o poważnych pojęciach przedstawia obrazowe porównania. Bez wątpienia papież Franciszek jawi się tutaj jako mistrz słowa, który bez problemu trafi do każdego.

,,Stoi przed wami człowiek, któremu wybaczono wiele grzechów….”. Pewnie nie zdziwiłoby by nikogo to zdanie w ustach jakiegoś kryminalisty. Ale te słowa należą do Ojca Świętego! Papież Franciszek nie boi się mówić o swoich własnych słabościach. W wywiadzie bez ogródek nazywa swoje wady i ukazuje sytuacje, w których popełniał błędy.,,Papież jest człowiekiem, który potrzebuje miłosierdzia Bożego”. Poprzez jedno krótkie zdanie skraca dystans z czytelnikiem. Bardzo poruszającymi i trafiającymi do serca? są osobiste wspomnienia papieża związane z sakramentem pokuty, doświadczenia zarówno penitenta, jak i kapłana. W sposób całkowicie niezwykły nawiązuje z nami braterską więź. O tym, że nie boi się opowiadać o sobie, pokazał już w wydanej kilka lat wcześniej książce autorstwa Francesca Ambrogetti i Sergio Rubin ,,Jezuita. Papież Franciszek”. W podobnym klimacie napisana jest książka o miłosierdziu.

,,Nawet jeśli zamykają się święte drzwi, nadal pozostanie otwarta na oścież prawdziwa brama miłosierdzia, którą jest serce Chrystusa. Z otwartego boku Zmartwychwstałego Pana aż do końca czasów wypływać będzie miłosierdzie, pocieszenie i nadzieja” – mówił Franciszek podczas Mszy na zakończenie Roku Miłosierdzia. Książka ,,Miłosierdzie to imię Boga” to swoista encyklopedia tajemnicy miłosierdzia. Warto po nią sięgnąć, choćby przygotowując się do spowiedzi, by lepiej i głębiej wniknąć w tajemnicę tego sakramentu i przystąpić do niego całkowicie przygotowanemu. To też książka dobra na chandrę! Jest tam nieskończona ilość cytatów, w których znajdziemy zapewnienie o Bożej Miłości do każdego z nas, sile przebaczenia, bliskości Boga. To publikacja, która daje przekonanie, że mój grzech nie jest nie jest przeszkodą dla naszego Ojca w niebie! Papież zwraca się do każdego z nas, do ludzi młodych i starszych, kobiet i mężczyzn, będących blisko Kościoła i na jego obrzeżach. Udziela wielu prostych rad - jak mówić o miłosierdziu i co najważniejsze, jak je przeżywać

,,Miłosierdzie to imię Boga” to książka, którą warto mieć pod ręką, by często do niej wracać, by znaleźć fragmenty poruszające serce i nieustannie odkrywać bezmiar tajemnicy Miłosierdzia.

Anna Szuflicka